معنی دسته کف - جستجوی لغت در جدول جو

دسته کف

فرهنگ گویش مازندرانی

دست کم

کمترین مقدار و میزان، حدّاقلّ، مینیمم، کمینه

فرهنگ فارسی عمید

دسته پل

(دَ تَ / تِ پَ)

دسته چالک. رجوع به الک دولک شود

لغت نامه دهخدا

دسته گل

(دَ تَ / تِ گُ)

شاخه های گل که بشکنند یا ببرند و با گیاهی یا بندی به هم بندند و به دست گیرند بوئیدن را. (از شرفنامه). گنبد گل. گلدسته.
- دسته گل به آب دادن، کاری زشت مرتکب شدن، مرتکب خطائی شدن. لغزشی کسی را دست دادن.
- مثل دستۀ گل، سخت پاکیزه.
- مثل دستۀ گل سر بریدن، تند و سریع سر از تن جدا کردن، تعبیر فریبکارانۀ جلاد محکوم را.
، کنایه از آفتاب

لغت نامه دهخدا

دسته کوک

(دَ تَ / تِ)

ساعتی که پیچاندن و جمع کردن فنر آن که چرخهای ساعت را بحرکت درمی آورد بوسیلۀ دستۀ مخصوص که بر کنار ساعت تعبیه شده است انجام گیرد. ساعتی که از محل دستۀ آن کوک شود و فنر آن برای براه انداختن چرخها، با پیچاندن آلتی که در دسته تعبیه کرده اند منقبض و بهم پیچیده شود. ساعت که کلید ندارد بلکه از محل دسته کوک شود. ساعت که از محل دسته با گرداندن محوری کوک شود نه با کلید، که شمار ساعات آن از طلوع و غروب آفتاب گیرند نه از ظهر. مقابل ظهرکوک

لغت نامه دهخدا

دست کژ

(دَ کَ)

کژدست. دست کج. رجوع به دست کج شود، ناخنکی. که از هرچه بیند نهانی اندکی برگیرد یا بدزدد

لغت نامه دهخدا

دست کج

(دَ کَ)

کج دست. کسی که دست او کج باشد. آنکه دست کج دارد، کنایه ازدزد. آنکه به دزدی خوی کرده است. دزد معتاد که عادت به دزدی دارد. معتاد به دزدی. دست شیره ای. ناخنکی

لغت نامه دهخدا